Met alles wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd heb ik gewoon geen prioriteit gegeven aan bento. Ik ben verhuisd – binnen mijn huis – omdat 2 trappen lopen voor alles ca 8 keer per dag teveel was, mijn huishouden onderhouden, proberen papierwerk voor de winkel rond te krijgen (wat best moeilijk blijkt vanuit mijn positie) en vooral het heen-en-weer gaan naar het ziekenhuis om uit te vogelen wat er in ’s hemelsnaam mis is met mij vreet tijd maar vooral energie.
Maar ik mis het, het bento-en. Deze bento is van ‘restjes’. Simpelweg overgebleven pasta van de avond er voor en een simpele salade caprese. Het is wat mijn vriendje het liefst eet – zeker in de zomer.
Ik ben blij dat ik dit gedaan heb, maar om nou te zeggen dat ik ‘terug’ ben durf ik niet aan.